گفته میشود اهالی رسانه یک اصطلاحی دارند تحت عنوان «میکروفون اجارهای»!
کارکرد میکروفونهای اجارهای در فوتبال ایران، از یک سو ، عملیات روانی و رسانهای به نفع یک فرد و جریان (کارفرما) و از سوی دیگر ، راهاندازی هجمه و غوغاسالاری و تخریب علیه افراد و جریانهای مخالف کارفرما میباشد.
میکروفون های اجارهای ، همانجا که کارفرما میخواهد حاضر میشوند.
درست در همان زمانی که کارفرما میخواهد حاضر میشوند.
همان سوالاتی را که کارفرما میخواهد مطرح میکنند.
همان حملات و هجمههایی که کارفرما میخواهد را انجام میدهند.
همان تأیید و تمجیدهایی که کارفرما میخواهد را نثار میکنند.
همان جا که کارفرما میخواهد سکوت میکنند و همانجا که کارفرما میخواهد به سخن در میآیند.
هر چه کارفرما بخواهد را مطرح و هر چه را که نخواهد پنهان میکنند.
میکروفونهای اجارهای البته با یک چیز در فوتبال نمیتوانند کاری بکنند و آن خود فوتبال است.
فوتبال ، خودش یک رسانه بزرگ و هوشمند است که عوامل و عناصر درون خود را معرفی میکند و میزان شفافیت و صداقت و حرفهای بودن آنها را برای جامعه آشکار میسازد.
۲۵۸ ۲۵۸
